Εφευρέτες πΧ

Είναι κρίμα. Όχι φίλε, είναι κρίμα. Ο άνθρωπος ξεχώρισε από τα άλλα τριχωτά δίποδα ζώα επειδή κάποιοι από μας ήταν πολύ μπροστά για την εποχή τους. Χωρίς αυτούς τώρα θα ήμαστε πάνω στις συκιές και θα τρώγαμε μπανάνες, και μυρμήγκια. Και ρίζες και σαύρες ωμές. Για ποιους μιλάω; Για τους τύπους που εφηυραν ή ανακάλυψαν κάτι πού άλλαξε την πορεία ολόκληρης της ανθρωπότητας, αλλά δεν είχαν ανακαλύψει ακόμα το χαρτί για να κατοχυρώσουν την πατέντα, έτσι ώστε να τους γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Με βάση τη φαντασία του υποφαινόμενου, λογικές επαγωγές και στοιχεία απειροστικού λογισμού, θα ρίξω άπλυτο φως σε σπουδαίες ανακαλύψεις και εφευρέσεις, "ανακαλύπτες" και εφευρέτες.

Η φωτιά

Όλα ξεκίνησαν όταν ανακαλύψαμε τα καρύδια. Αλλά είχαμε ένα πρόβλημα στο πως να τα σπάμε. Ο προϊστορικός άνθρωπος προσπάθησε με διάφορους τρόπους, με γροθιές, με κλωτσιές, με κεφαλιές, με το ρόπαλο αλλά τίποτα. Ήταν πολύ σκληρό καρύδι. Και μετά σκέφτηκε να βάλει το καρύδι πάνω σε μια πέτρα και να το χτυπήσει με μια άλλη πέτρα. Ήταν ο πρώτος καρυοθραύστης. Και όλα πήγαιναν καλά μέχρι που το ανάλαβε ένας τύπος με αστιγματισμό. Προφανώς δε φορούσε γυαλιά, ήταν πολύ ακριβά τότε. Τσουπ τσουπ τσουπ, προσπαθούσε να πετύχει το καρύδι αλλά πού; Μετά από πολλές προσπάθειες, ενώ δεν είχε σπάσει ακόμα το καρύδι, δίνει μια δυνατή και πετάγονται σπίθες. Γούρλωσε τα μάτια, φώναξε τα άλλα τριχωτά πλάσματα, και το ξανάκανε. Σπίθες. Πετάχτηκαν πιο μακρυά, και έφτασαν το αυτοκίνητό του. "Φωτιά, φωτιά στο αυτοκίνητο" φώναξε, αλλά κανένας δεν τον κατάλαβε γιατί δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα λέξη για τη φωτιά, ούτε αυτοκίνητο, ούτε η Ελληνική γλώσσα. Και έτσι ξεκίνησαν όλα. Πρέπει όμως να κλείσω αλλιώς γιατί έτσι άρχισα την παράγραφο. Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Ο τροχός

Πώς μπορεί κανείς να φανταστεί τον κόσμο χωρίς τροχό; Τα χόβερκραφτ κάνουν πολύ θόρυβο. Τα πλοία δεν προχωράνε στη στεριά. Οι καρέκλες γραφείου θα ήταν βαρετές. Ο Τόνι Χοκ θα γύριζε μπιφτέκια στα McDonald's. Χρωστάμε πολλά, λοιπόν, σε αυτόν που ανακάλυψε τον τροχό. Υποθέσεις έχουν γίνει πολλές στο πως ανακαλύφθηκε, κι εγώ θα σας παρουσιάσω την πιο πιθανή ιστορία. Αλλά επειδή είναι μικρή θα προσθέσω λίγη σάλτσα, έτσι για ατμόσφαιρα.

Ήταν μια ζεστή καλοκαιρινή ημέρα, σχεδόν μεσημέρι, και ο προϊστορικός ξυλοκόπος σκούπιζε τον ιδρώτα από το μέτωπό του με την άκρη του γούνινου ζωστήρα του. Σιγά σιγά έκοβε τον κορμό μιας λεύκας, και ο ήχος από την επαφή του ξύλου και του πέτρινου τσεκουριού, του σμιλευμένου με υπομονή και φωτιές στα αυτοκίνητα των γειτόνων του, αντηχούσε στην απέναντι πλαγιά. Η λεύκα δέσποζε αιώνες τώρα στην κατηφορική πλαγιά ενός βουνού που πλέον είναι λόφος, γιατί έχουν περάσει χιλιετίες. Και ήταν τότε η ώρα να πέσει, για να χτίσει προϊστορικά σπίτια, προϊστορικούς φράκτες, προϊστορικά ξυλόφωνα και τόσα άλλα προϊστορικά πράγματα. Ακούστηκε ένας μακρόσυρτος ήχος, ο ήχος του ξύλου που σκίζεται. Η λεύκα έπεφτε στο έδαφος. Και έπεσε, και κύλισε, και έσπασαν τα κλαριά της, και κύλισε ευκολότερα μέχρι κάτω, στη βάση της πλαγιάς, στο σπίτι του ξυλοκόπου, και του έσπασε το παρμπρίζ. Μια σπίθα, μια ιδέα φώτισε το μυαλό του. Σκούπισε τον ιδρώτα από τις τρίχες στη μύτη του, και αναρωτήθηκε πώς θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί το φαινόμενο της κύλισης. Κι έτσι ανακάλυψε ο άνθρωπος τον τροχό.

To be continued