Καρτούν της παλιάς σχολής

Καμμένη γενιά του '90- θυμάσαι όταν ήσουν πιτσιρίκι, που καθόσουν με τις ώρες μπροστά από την Τιβί και έβλεπες ό,τι πολύχρωμη σαχλαμάρα έπαιζε; Ας βυθιστούμε στα παρδαλά νερά της παιδικής μας ηλικίας, μέσα από τα τα «μικιμάους»,όπως τα λέγανε οι παλιοί, της γενιάς μας.  


Πόκεμον
Υπόθεση: Ο Άς Κέτσαμ (Εγω τον θυμόμουν Ας Κέτσαπ) παρατάει το σχολείο για να πάει να πιάσει όλα τα πόκεμα που υπήρχαν στη χώρα του. Τα πόκεμα ήταν σαν τα ζώα, μόνο που δεν τα έτρωγαν και οι άνθρωποι τα αγαπούσαν. Αν και τα ανάγκαζαν να στριμώχνονται σε κάτι μικρές μπάλες(Ποκεμπωλ) και όταν τα έβγαζαν τα έβαζαν τα μαλώνουν με άλλα πόκεμα μέχρι λιποθυμίας.
Τι μου έχει μείνει: Τον πίκατσου να σφίγγεται και να λέει με βαριά σαν από τα τσιγάρα φωνή «ΠΙΚΑΑΑΑ» και στο «ΤΣΟΟΟΟΟΟΥΥΥ» να αμολάει έναν κεραυνό στην ομάδα πύραυλο, που χάνεται στον ουρανό με ένα «ΤΙΝΚ».


Ντίτζιμον
Υπόθεση: Δεν την θυμάμαι. Αλλά σίγουρα κάτι παιδιά είχαν παγιδευτεί σε έναν ψηφιακό κόσμο, οπως όταν έπαιζα wow, με την παρέα κάτι πλασματακίων που ήταν σαν πολύπλοκα πόκεμον. Ούτε αυτά τα έτρωγαν. Με τη δύναμη του κομπιούτερ μπορούσαν να πάθουν προανάπτυξη και μέγάλωναν 4 φορές το μπόι τους(τα ντιτζιμον όχι τα παιδιά).
Τι μου έχει μείνει: Η επίθεση «Χελιδονόψαραααα»


Υιου γκι Οο
Υπόθεση: Ο Γιούγκι με τους φίλους του πάει στο νησί για να νικήσει το τουρνουά τερατομονομαχίας με την τράπουλα του παππού του. Σημειωτέον ούτε αυτός πάει σχολείο. Πιστεύει πως έτσι θα σώσει τον παππού του από τα χέρια του δημιουργού του παιχνιδιού.
Τι μου έχει μείνει: Η τράπουλα με τις κάρτες Γιουγκιό, με τις οποίες έχανα μικρός γιατί οι οδηγίες ήταν στα αγγλικά.


Ντράγκον μπωλ Ζ
Υπόθεση: Ατέλειωτες ώρες ξύλου μπροστά στα αθώα μάτια μας. Ο πιο ξανθός νικούσε τον εξωγήινο που ήρθε από μακρυά για να ασκήσει το χομπι του «καταστροφή της γης» . Για να γίνεις ξανθός όμως, έπρεπε να σφιχτείς σαν τον πίκατσου, και τελικά έβγαζες μούσκουλα, νεύρα σχήματος Υ πάνω στο μέτωπο και μακριά μαλλιά, ενώ έφεγγες στο χρώμα του χρυσού. Σουπερσάγιαν!!
Τι μου έχει μείνει: Οσο και να χτυπιόνταν σε ένα σερί 20 επεισοδίων, δεν κουράζονταν, ούτε ίδρωναν, ούτε μάτωναν, ούτε νύχτωνε.

Πάουερ Ρέιντζερς
Υπόθεση: Απλό! Οι πάουερ ρειντζερς προστατευουν την πόλη τους απο τα μοχθηρά τέρατα που την απειλουν. Περιγραφή επεισοδίων: Οι κακοί στελνουν ενα τερας στην πολη, οι ρειντζερς χανουν, οι ρειντερς νικουν, το τερας μεγαλώνει σε μεγεθος γκοτζίλα, οι ρειντζερς νικούν με το ρομπότ τους. Στο τελευταίο επεισόδειο άλλαζε τελείως η υπόθεση: Οι κακοί στελνουν ενα τερας στην πολη, οι ρειντζερς χανουν, οι ρειντζερς νικουν, το τερας μεγαλώνει σε μεγεθος γκοτζίλα, οι ρειντζερς χάνουν με το ρομπότ τους, οι ρέιντζερς σφίγγονται σαν σουπερσάγιαν και τελικά νικούν.
Τι μου έμεινε: Η ποικιλία των επεισοδίων


Σκούμπι ντου
Υπόθεση: Ακόμα πιο απλό! Οι ομάδα των 4 με τον σκύλο που μιλά, επισκέπτεται τυχαία διάφορα μέρη που τρομοκρατούνται από τέρατα. Μετά απο έρευνα και κυνηγητό, καταφέρνουν να ανακαλύψουν τον τύπο που έκανε το τέρας, τον οποίο πιάνουν με μια παγίδα με δόλωμα τον σκύλο και τον άλλον τον αξύριστο. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν έπιαναν το τέρας με παγίδα στην αρχή.
Τι μου έμεινε: Η ορθολογιστική σκέψη- δεν υπάρχουν τέρατα.

Γατόσκυλο
Υπόθεση:Ένας γάτος. Ένας σκύλος. Μοιράζονται το ίδιο σώμα. Και ό,τι επεισόδιο μπορούσε να προκύψει με αυτήν την υπόθεση. Δεν θυμάμαι γιατί, αλλά μου άρεσε αυτό το καρτούν.
Τι μου έμεινε: Η απορία, από πού έκαναν την ανάγκη τους;

Στρουμφάκια
Υπόθεση: Τα μπλε μικροσκοπικα στρουμφ, τα προβλήματα που προκύπτουν μεσα από την συμβίωση στο χωριό, ένας κακός μάγος με εμμονή να τα φάει, και διάφοροι δευτερεύοντες χαρακτήρες. Πραγματικά αυτό το καρτούν άξιζε. Ήταν γεμάτο ηθικές αξίες και χαζοχαρουμενίαση, για παιδάκια ρε αδελφέ!
Τι μου έμεινε:  «Την στρουμφίσαμε», τώρα πια το μεταφράζω αλλιώς.


Ίσως συνεχιστεί αυτή η ανάρτηση, ανάλογα με το πόσο θα βοηθήσετε. Θυμάστε κανένα άλλο παλιό παιδικό που βλέπατε παλιά;