Τη σακουλεύτηκα

Μεσημεράκι, ζέστη, ενα λεπτο αρωμα μασχαλιλας μεσα στο αστικο λεωφορειο. Δεν ηταν και πολυ στριμωγμενα, μπορουσα ευκολα να κοιταζω στο διπλανο καθισμα, όποτε επαιρνε βαθια εισπνοη ο τυπος που στεκοταν ορθιος διπλα μου. Απεναντι καθοταν μια μεσοκοπη καστανη που κρατουσε στα χερια τις, τις μπλε και κιτρινες σακουλες με τα ψωνια.

Καποια στιγμη, καθως ο οδηγος καρφωνε την τεταρτη, η κυρια αυτη αφησε τις σακουλες κατω. Ανοιξε τη μεγαλη σακουλα, εβγαλε ενα σακουλακι, αφησε τη μεγαλη σακουλα, ανοιξε το σακουλακι και εβγαλε μια σακουλιτσα. Ανοιγει τη σακουλιτσα, παιρνει ενα σακουλακι σοκολατακια, αφηνει τη σακουλιτσα μεσα στη μικρη σακουλα, ανοιγει το σακουλακι σοκολατακια και παιρνει, μαντεψτε, ενα σοκολατακι. Βαζει τη μικρη σακουλα μεσα στη μεγαλη, ξετυλιγει το σοκολατακι, και πεταει το περιτυλιγμα που ηταν και διπλο, μεσα στο καλαθακι του καθισματος.

 Οχι μην το αρνεισαι, κι εσυ εχεις ζητησει σακουλα για τις τσιχλες σου. Ομολογησε το, ειμαστε εξαρτημενοι απο τις σακουλες!

Και τι εγινε, θα μου πεις. Ακουσε Διαβασε, για τις σακουλες της κυριας υπαρχουν τεσσερις καταληξεις.
Ουνο: Θα τις ανακυκλωσει! Μπραβο, κυρια, κερδισατε μια θεση στην πτερυγα «Γαμα» του παραδεισου! Κι ομως, καμια φορα, αξιζει να κοιταμε δυο φασεις μετα. Οκ, ανακυκλωνεται η σακουλα. Ειναι ετοιμη να υπηρετισει το ιερο καθηκον μεταφορας πατατας. Μετα ανακυκλωνεται ξανα; Αναλογα με τη σακουλα. Μετα απο εναν αριθμο ανακυκλωσεων δεν κανει ουτε για ουρα χαρταετου. Οποτε ανακυκλωνοντας απλα καθυστερουμε το προβλημα, μειωνοντας βεβαια την επιβαρυνση του περιβαλλοντος (πχ μειωση της σπαταλης ΓΛΥΚΟΥ νερου κατα 90%)

Ντουε: Στον καδο με τα σκουπιδια, ή διπλα απο αυτο, ή τουλαχιστον σε μια ακτινα δεκα μετρων στο βουναλακι γυρω απο αυτον. Απο εκει παει στη χωματερη ή  ΧΥΤΑ.  Δηλαδη, μαζι με τα αλλα σκουπιδια, πετιεται σε ενα μεγαααλο λακο που ειναι απομονωμενος απο το τριγυρω εδαφος, που οταν γεμισει τον σκεπαζουν. Εξυπνο ε; Μονο που, χρειαζονται 20 χρονια για να φτιαχτει και σε 30 χρονια γεμιζει, ενω καμια φορα μολυνει και τον υδροφορο οριζοντα. Πφ, σιγα!

Τρες: Η καλοκαρδη κυρια αφηνει τη σακουλα ελευθερη στη φυση, να γυρισει τον κοσμο where the wind blows (κυριολεκτικα)! Απο εκει καταληγει στα κλαδια δεντρου, η θαβεται στο χωμα με τον καιρο,  ή καταληγει στη θαλασσα και συγκεκριμενα στο στομαχι της καρεττας καρεττας που την τρωει γιατι νομιζει πως ειναι τσουχτρα (οντως συμβαινει αυτο). Γενικα διασπαται σε λιγο καιρο, καπου 400 -1000 χρονια, και οταν τελικα διασπαστει, γινεται τοξικη και αφηνει κατι ψευδορμονες που μας κανουν γκευ, και τα αρσενικα βατραχια τα κανουν θυληκα. Ψαξτε το.

Κουατρο: Επαναχρησιμοποιηση. Εδω δεν χρειαζονται πολλα λογια, μας εχει ενημερωσει η Jumbo.

Τελικα τι να κανουμε, θα με ρωτησεις φιλε μου Πετρο, ή Λαουρα, ή Μαρια. Απαιτουνται ακραιες λυσεις. Υπαρχουν και καλαμποσακουλες βιοδιασπωμενες, υπαρχουν και κατι πανινες που τις κρατας μια ζωη. Ας τις συγκρινουμε λιγο, ειδικα τις δευτερες με τις πλαστικες, επειδη τις βρισκω πιο ενδιαφερουσες (ψεμα, απλα δεν ξερω πολλα για τις καλαμποσακουλες).
Εχουμε και λεμε:
Αριθμος το χρονο
Πλαστικες: 500.000.000.000
Πανινες: Μια-δυο για καθε οικογενεια, κατι εκατομμυρια.  Κοψαμε πολλα μηδενικα!
Και αυτο για τον πρωτο χρονο. Μετα, αν δεν γινουν της μοδας, πολυ λιγοτερες.

Κοστος παραγωγης
Πλαστικες>>>> Πανινες
Μολις κοψαμε τεσσερα μηδενικα, εχεις αμφιβολια;

Στυλ
Δηλαδη συγκρινονται οι πανινες με τις μπλε και κιτρινες; Αλλο επιπεδο. Ασε που μπορει να αντανακλουν την προσωπικοτητα σου Πχ:

Δεν ειναι τυχαιο αλλωστε πως πολλες χωρες εχουν σακουλοεχθρικες πολιτικες.
Και η δικη μας εχει, απο το 2001.
Γιατι αραγε δε δουλευει;!